เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ภาพประกอบไม่เกี่ยวข้องกับข้อมูล
เคยสงสัยกันบ้างไหมว่า ทำไมสุนัขบางตัวสามารถกินผักได้ทั้ง ๆ ที่ไม่น่าจะกินได้เลยแท้ แถมบางตัวทำท่าว่าจะชอบมากกว่าให้แทะกระดูด้วยซ้ำ นอกจากนี้ หากย้อนกลับไปดูวิวัฒนาการความเป็นมาของสุนัขในปัจจุบันก็จะพบว่า บรรพบุรุษของสุนัขต่างก็จัดอยู่ในประเภทสัตว์กินเนื้อทั้งนั้น และจะรู้ได้อย่างไรว่าพัฒนาการมาจากสัตว์ชนิดใด ดังนั้นในวันนี้เราขอนำข้อมูลจากเว็บไซต์ washingtonpost.com ที่เป็นผลการศึกษาของทีมนักวิจัยชาวสวีดิชมาตอบข้อสงสัยกัน
ผลการศึกษาของพวกเขานั้นระบุว่าสุนัขมีวิวิวัฒนาการมาจากสุนัขป่าจริง ๆ ซึ่งพวกเขาพิสูจน์จากระบบการย่อยอาหารนั่นเอง โดยพบว่าทั้งสุนัขและสุนัขป่าต่างมีระบบการย่อยสารคาร์โบไฮเดรตที่คล้ายคลึงกัน แตกต่างกันตรงที่สุนัขนั้นมีระบบย่อยสารตัวนี้ได้ง่ายและรวดเร็วกว่าเท่านั้นเอง ซึ่งสาเหตุนั้นอาจสืบเนื่องมาจากสุนัขมีการปรับตัวเพื่อให้อยู่ร่วมกับคนได้มากขึ้น ตั้งแต่ในสมัยที่มนุษย์เริ่มมีการเพาะปลูกพืชพรรณต่าง ๆ เพื่อนำมาใช้บริโภค ซึ่งเป็นส่วนที่ทำให้อาหารของสุนัขป่านั้นมีจำนวนน้อยลง บวกกับความใกล้ชิดระหว่างคนกับสุนัขป่าที่มีมากขึ้น ดังนั้นบางครั้งพวกมันจำเป็นต้องเอาตัวรอดด้วยการหันมากินพืชผักแทนเพื่อประทังชีวิตในแต่ละวัน
โดยพวกเขานำตัวอย่างดีเอ็นเอของสุนัขป่า 12 ตัวและสุนัขทั่วไป 60 ตัวประมาณ 14 สายพันธุ์จากหลากหลายประเทศมาเปรียบเทียบกันซึ่งได้แก่ ประเทศสหรัฐอเมริกา สวีเดน รัสเซีย แคนาดา และในแถบสแกดิเนเวีย พบว่าในยีนของสุนัขมี 3 กุญแจหลักที่จะช่วยไขปริศนาได้ ปัจจัยแรกคือ ร่างกายของสุนัขจะทำให้โมเลกุลคาร์โบไฮเดรตแตกตัวออกจากกันจนกลายเป็นโมเลกุลขนาดเล็ก จากนั้นเปลี่ยนแป้งให้เป็นน้ำตาล และลำไส้จะค่อย ๆ ดูดซึมสารเหล่านั้นเข้าไป ซึ่งความเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นจากการที่สุนัขได้รับการถ่ายทอดยีนที่ควบคุมการย่อยอาหารมาจากสุนัขป่า แต่มีการเพิ่มจำนวนขึ้นจาก 2 คู่เป็น 4 คู่ เพื่อปรับตัวให้เข้ากับนิสัยการกินพืชของมนุษย์
นอกจากนี้นักวิจัยยังมีผลการศึกษาที่รองรับแนวความคิดนี้อีกหนึ่งข้อ โดยสืบเนื่องมาจากการที่พวกเขาพบว่ามียีนของสุนัขจำนวน 8 คู่จากใช้ในการควบคุมระบบประสาท มีความคล้ายคลึงกับสุนัขป่าเป็นอย่างมาก จากการทดสอบเหล่านี้นี่เองที่ทำให้พวกเขาเชื่อว่าสุนัขนั้นก็คือสุนัขป่าที่ยังไม่โตนั่นเอง อีกทั้งยังส่งผลให้ทั้งสุนัขทั้งสองชนิดมีรูปร่างลักษณะที่คล้ายคลึงจนเกือบจะเหมือนกันด้วย ทั้งหู ตา จมูน ขน และส่วนประกอบอื่น ๆ
คราวนี้หลายคนคงหายข้องใจกันเสียทีว่าสุนัขเพื่อนคู่ใจ สัตว์เลี้ยงที่น่ารักของเรามีที่มาที่ไปอย่างไรบ้าง กว่าจะมายืนอยู่ข้าง ๆ เราได้ไม่ใช่ง่าย ๆ เลย ฉะนั้นอย่าลืมดูแลพวกมันกันให้ดี ๆ นะคะ
