เรียบเรียงข้อมูลโดยกระปุกดอทคอม
ขอขอบคุณภาพประกอบจาก election.democraticunderground, blikk.hu
เจ้าพีทัล เหมียวน้อยขนปุยสีเทาวัย 5 เดือน จากยอร์กเชียร์ ประเทศอังกฤษ มีดวงตาใสแป๋วแหวว และซุกซนอยู่ไม่สุขไม่ต่างจากแมวเด็กทั่ว ๆ ไป แต่หากได้ลองสังเกตการกระโดดโลดเต้น หรือท่วงท่าการเดินของมันดูดี ๆ แล้วล่ะก็ จะพบว่าเจ้าเหมียวตัวนี้มีขาหน้าที่หักงอดูอ่อนปวกเปียก อันเป็นความผิดปกติในแมวที่เรียกว่าโรค "สควิทเท่น" (Squitten)
โรคสควิทเท่น หรือชื่อเป็นทางการว่า เรเดียล ไฮโปพลาเซีย (Radial Hypoplasia) คือโรคที่เกิดจากความผิดปกติของยีน ที่มีโอกาสเกิดขึ้นได้มากหากพ่อและแม่แมวที่เป็นพี่น้องหรือมีสาย เลือดใกล้ชิดกัน ลูกแมวที่เกิดมาพร้อมโรคนี้จะมีความผิดปกติที่ขาหน้า โดยไร้ซึ่งกระดูกช่วงที่ต่อลงมาระหว่างข้อต่อกับอุ้งเท้า ทำให้ขาหน้าสั้นดูปวกเปียก ในขณะที่ขาหลังดูยาวกว่า เวลามันนั่งจึงมักนั่งด้วยท่านั่งสองขา ชูตัวขึ้น และขาคู่หน้าห้อยลง ท่าทางคล้ายกระรอก จึงกลายเป็นที่มาของชื่อว่า สควิทเท่น นั่นเอง (squirrel กระรอก + kitten ลูกแมว)
ทั้งนี้ เจ้าแมวเหมียวที่เป็นโรคสควิทเท่น อาจรู้สึกเจ็บหรือไม่เจ็บปวดจากอาการขาหน้าผิดปกตินี้ก็ได้ ขึ้นอยู่กับความรุนแรงของอาการ แต่แม้อาการจะไม่รุนแรง มันก็จำเป็นต้องได้รับการดูแลใกล้ชิดไปตลอดชีวิต รวมทั้งควรถูกนำไปตรวจสุขภาพเป็นระยะอย่างสม่ำเสมอเพื่อให้แน่ใจ ว่าไม่มีโรคแทรกซ้อน
ส่วนเจ้าพีทัลนั้นเกิดจากแม่แมวท้องแก่ ตัวหนึ่งที่มีผู้นำมามอบให้ที่หน่วยช่วยชีวิตแมวในยอร์กเชียร์ ดูท่าว่าเจ้าของเก่าน่าจะลืมทำหมันให้ และเลี้ยงแม่ของมันเอาไว้แต่ใน บ้านจนเกิดท้องกับพี่น้องร่วมครอกเดียวกันขึ้นมา เจ้าหน้าที่สังเกตเห็นความผิดปกติที่ขาหน้าตั้งแต่ช่วงแรก ๆ ที่มันเกิด และพยายามนวดขาให้มันเบา ๆ ด้วยหวังว่าจะกระตุ้นให้มันเดิน ได้ถนัดขึ้น จนกระทั่งมันอายุมากพอที่จะเข้าเอกซเรย์ได้ จึงได้พบว่าเจ้าพีทัลไม่มีกระดูกขาหน้า การเดินของเจ้าพีทัลจึงเป็นลักษณะ ใช้ขาหน้าสั้น ๆ เท่าที่มีอยู่ช่วยคืบตัวไป และไม่สามารถเดินหรือวิ่งได้ว่องไวสมเป็นแมวเท่าไรนัก
แต่ถึงจะไร้กระดูกขาหน้า เจ้าพีทัลก็ไม่ได้อาภัพอย่างที่กลัวกันนะจ๊ะ เพราะหลังจากเจ้าหน้าที่ได้โพสต์ภาพเจ้าเหมียวน้อยลงไปในเฟซบุ๊ก ของหน่วยงาน เพียงไม่เท่าไหร่ ก็มีคนใจดีมาขอรับไปอุปถัมภ์แล้วเป็นที่เรียบร้อย โดย เคอร์รี่ โบวเลอร์ ตัดสินใจอย่างไม่ลังเลที่จะรับเจ้าขนฟูตัวนี้มา เลี้ยงดู เพราะแมวอีกตัวที่เธอเลี้ยงอยู่ก็มีอาการผิดปกติที่ว่านี้ด้วยเช่นกัน และพบว่าเมื่อได้อยู่ด้วยมันเจ้าเหมียวทั้งสองตัวก็เข้ากันได้ดีเสียด้วย
ตอนนี้ก็เบาใจได้แล้วว่าเจ้าพีทัลวัย 5 เดือน ไม่ต้องไปตกระกำลำบากอยู่ที่ไหน แต่มันกำลังฟัดริบบิ้นเล่นอยู่อย่างสำราญใจกับเจ้าของที่แสนจะเอ็นดูมัน แถมยังมีเพื่อนเล่นอีกหนึ่งตัวด้วยต่างหาก แม้ร่างกายจะไม่ปกติเหมือนใคร แต่ก็มีความน่ารักน่าชังซุกซนตามประสาเหมียว ๆ เต็มพิกัดเลยน้า เลี้ยงแล้วจะไม่หลงได้ยังไงล่ะเนอะ :)
