ภาพจาก ทวิตเตอร์ @bijutsu1
ภาพจาก ทวิตเตอร์ @bijutsu1
คู่หูคู่นี้มีชื่อเสียงโจษจันไปทั่วเมือง ในฐานะผู้พยายามบุกรุกเข้าพิพิธภัณฑ์ ชาวบ้านในพื้นที่ต่างก็รู้รูปพรรณสัณฐานของทั้งสองเป็นอย่างดี เห็นปุ๊บรู้ทันทีว่าเป็นใคร เพราะเป็นขาใหญ่จอมเก๋า ในทุก ๆ วัน คุณลุงเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจะต้องเตรียมพร้อมเผชิญหน้ากับทั้งสอง และเมื่อใดก็ตามที่คุณลุงเห็นการปรากฏตัวของคู่หูนี้ สีหน้าของเขาจะเปลี่ยนไปเป็นรอยยิ้ม เพราะทนความน่ารักเกินห้ามใจนี้ไม่ได้จริง ๆ
เรื่องราวน่ารัก ๆ นี้ได้ถูกหยิบยกมารายงานโดยเว็บไซต์บอร์แพนด้า เมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน 2561 โดยพิพิธภัณฑ์ดังกล่าวคือพิพิธภัณฑ์ศิลป์ ฮิโรชิมะ โอโนมิจิ ตั้งอยู่บริเวณสวนเซนโก-จิ ในเมืองโอโนมิจิ จังหวัดฮิโรชิมะ ทางตอนใต้ของประเทศญี่ปุ่น โดยขาใหญ่จอมเก๋าทั้งสองที่กล่าวถึงข้างต้น ไม่ใช่พวกยากูซ่าหรืออะไรแบบนั้น แต่เป็นคู่หูแมวเหมียวสีดำและสีส้ม ชื่อ เคนจัง และ โกซาคุ เจ้าแมวทั้งสองนี้ก็เป็นเหมือนแมวทั่ว ๆ ไปในชุมชน แต่พวกมันมีพฤติกรรมน่ารัก ๆ บางอย่างที่แตกต่างออกไป และทำให้กลายเป็นที่รู้จักไปทั่ว นั่นคือความพยายามในการเข้าพิพิธภัณฑ์ และทำแบบนี้มานานแล้ว
ภาพจาก ทวิตเตอร์ @bijutsu1
จุดเริ่มต้นของทุกอย่าง ต้องนับย้อนกลับไปเมื่อ 2 ปีก่อน ตอนนั้นทางพิพิธภัณฑ์ได้จัดแสดงนิทรรศการศิลปะชื่อ "นิทรรศการภาพถ่ายแมว มิสุอากิ อิวาโกะ" การจัดแสดงก็เป็นไปด้วยดี ไม่มีปัญหาอะไรเกิดขึ้น แต่ประมาณ 2-3 วัน ต่อมา ไม่รู้ว่าเป็นเหตุบังเอิญหรือว่าอะไร เพราะอยู่ดี ๆ ก็มีแมวดำ 1 ตัว ปรากฏตัวขึ้น มันเดินดุ่ม ๆ มาด้านหน้าพิพิธภัณฑ์ พยายามเข้าไปด้านในอย่างมาก ราวกับว่าอยากไปชมนิทรรศการภาพถ่ายเหมียว เพราะเราก็เป็นแมวมีรสนิยมเสพศิลปะเหมือนกันนะมนุษย์
พิพิธภัณฑ์นี้มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ 1 คน เป็นคุณลุงอายุมากแล้ว เขาได้ปิดกั้นประตูด้านหน้าเอาไว้ ไม่ให้เหมียวเข้าไปข้างใน อาจจะกลัวว่าจะเข้าไปแล้วออกมาไม่ได้ หรืออาจจะไปประทับรอยเล็บไว้กับผลงานจัดแสดง เมื่อถูกคุณลุงยามห้ามไม่ให้เข้า เจ้าเหมียวตัวนี้ก็ยอมจากไปแต่โดยดี แต่ก็มีงอนอยู่นิด ๆ หลังจากนั้นมันก็ไม่โผล่มาให้เห็นอีก
จนกระทั่งในเดือนมีนาคม 2560 แมวดำตัวเดิมก็กลับมาอีกครั้ง คราวนี้ไม่ได้มาแค่ตัวเดียว แต่พาเพื่อนสีส้มมาด้วย คุณลุงยามก็ลุกไปยืนขวางหน้าประตูเหมือนเดิม บอกให้ทั้งสองกลับไป "แมวเข้าไม่ได้ ไม่มีบัตรผ่าน" เจ้าเหมียวทั้งสองก็รับฟังและกลับไปโดยไม่ได้ว่าอะไร นอกจากส่งเสียงร้องเหมียวด้วยความรำคาญใจ คุณลุงยามก็โล่งใจและกลับไปปฏิบัติหน้าที่อย่างอื่นตามเดิม แต่ดูเหมือนว่าสองเหมียวจะมีที่พักอยู่ที่ไหนสักแห่งในพื้นที่ใกล้เคียง เพราะผ่านไปไม่ทันไร มันก็ย้อนกลับเข้ามาอีกครั้ง
คุณลุงยามก็ยังคงใจแข็ง ไม่ยอมให้สองเหมียวเข้าไปด้านใน พวกมันก็เดินจากไป และก็ย้อนกลับมาอีก เป็นแบบนี้ติดต่อกันทุกวัน จนเป็นกิจวัตรประจำวันที่ทุกคนเห็นเป็นภาพชินตา จนในที่สุด ทางพิพิธภัณฑ์ได้ก็เห็นแก่ความพยายาม พวกเขาได้ตั้งชื่อให้ทั้งสอง และตั้งแอคเคานต์ทวิตเตอร์ขึ้นมาเพื่ออัปเดตภารกิจการเข้าพิพิธภัณฑ์ของพวกมันโดยเฉพาะ พร้อมกับโพสต์รูปน่ารัก ๆ ในการต่อสู้ระหว่าง เคนจัง-โกซาคุ VS คุณลุงยาม
โกซาคุ และ เคนจัง มีลูกเล่นที่ร้ายกาจมาก บางครั้งมันจะเดินดุ่ม ๆ เข้ามาที่ประตู เมื่อคุณยามเดินออกมาดู มันก็จะทิ้งตัวลงนอนกลิ้งผึ่งพุง ไม่ก็เลียอุ้งเท้าทำไม่รู้ไม่ชี้ ทำทีเหมือนกับจะบอกว่า "อะไรมนุษย์ แค่มานอนเล่น ไม่ได้อยากเข้าไปซะหน่อย" และเมื่อคุณลุงยามหันหลังให้ มันก็รีบลุกเตรียมพุ่งเข้าประตูทันที
กิจวัตรประจำวันระหว่างคุณลงยามกับสองแมว ได้กลายเป็นสิ่งที่ชาวเมืองคุ้นเคย ทุกคนต่างก็เอ็นดูกับเจ้าเหมียวทั้งสอง รู้สึกผ่อนคลายที่ได้เห็นความวุ่นวายอันน่ารักนี้ และอยากให้พวกมันทำแบบนี้ไปตลอด สำหรับคุณลุงยามนั้น แม้ว่าเขาจะเป็นคู่กรณีฝ่ายตรงข้าม แต่เขาก็รักและเอ็นดูสองเหมียวอย่างมาก ยิ้มทุกครั้งที่เห็นมันแวะมาหา แต่ก็ต้องทำเก๊กปั้นสีหน้าขึงขัง ยืนขวางไม่ให้เข้า
ถ้าหากมีการประกาศรางวัลผู้รักษาประตูยอดเยี่ยมแห่งปี คุณลุงยามควรได้รับการเสนอชื่อเข้าชิง และเขาน่าจะสามารถคว้าบัลลงดอร์มาได้ทั้ง 2 สมัย เพราะแทบไม่ปล่อยให้เคนจังกับโกซาคุหลุดเดี่ยวเข้าไปทำประตูได้เลย มีบ้างเป็นบางครั้งตอนเผลอ แต่ก็รีบเข้าไปอุ้มกลับออกมา พร้อมดุด้วยการลูบหัว 2 ที
นอกจากจะอัปเดตและโพสต์ภาพน่ารักของสองเหมียวแล้ว ทางพิพิธภัณฑ์ยังดูแลพวกมันเป็นอย่างดี และได้ตั้งให้เป็นมาสคอตเลยอีกด้วย บริเวณบอร์ดต้อนรับด้านหน้าก็เป็นภาพเจ้าเหมียวดำ-ส้ม ทั้งสองยืนโบกอุ้งเท้าทักทาย เพราะในทุกวันนี้ เคนจังกับโกซาคุได้กลายเป็นหนึ่งในผลงานศิลปะของที่นี่ไปแล้ว ไม่ได้เป็นงานที่จัดโชว์ แต่เป็นงานมีชีวิตที่เดินอยู่รอบ ๆ สร้างความสุข สร้างรอยยิ้ม สร้างเสียงหัวเราะให้กับทุกคน
แม้ว่าทุกวันนี้เหมียวทั้งสองยังไม่สามารถเหยียบย่างเข้าไปข้างในได้ แต่เขาว่ากันว่าความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น เชื่อว่าสักวันหนึ่ง พวกมันจะได้เข้าไปนอนโชว์เท่ ๆ ในพิพิธภัณฑ์ได้อย่างแน่นอน
สำหรับใครที่อยากติดตามเรื่องราวของ คุณลุงยามพิพิธภัณฑ์ และ เคนจังกับโกซาคุ สามารถเข้าไปที่ทวิตเตอร์ @bijutsu1 ได้เลย
